...κρατάει χρόνια

Οταν μπείς σε αυτό τον δρόμο δέν ξαναφεύγεις
Ο φίλος της φωτογραφίας είναι από τους παλαιούς της μελισσοκομίας γνωστός στα forum του χώρου,
ο GREC MELISSOKOMOS η αν προτιμάτε Γρηγόρης Ζήσης.
Μπορεί οι υποχρεώσεις και οι πολλές ασχολίες να μή τον αφίνουν να ασχοληθεί όσο θα ήθελε με την μελισσοκομία αλλά εκτός από τα μελισσάκια του όποτε του ζητηθεί είναι παρών στις πλατείες της περιοχής του για να «διδάξει » όσους θέλουν να μάθουν για την μέλισσα και ιδίως τα μικρά παιδιά..

Μία μικρή κυψέλη,εργαλεία ,μάσκα τροφοδότης και μία αυτοσχέδια κατασκευή με δύο τελάρα που έχουν γόνο ,μέλι ,γύρη και βέβαια την μαμά καμαρωτή να κόβει βόλτες μαζί με τις σημειώσεις της παρουσίασης,μιά τελευταία ματιά και όλα είναι έτοιμα.

Μετά από την σχετική «ομιλία»

παιδιά και γονείς κάνουν ερωτήσεις και εκείνος υπομονετικά δίνει απαντήσεις.
Ποιός ξέρει.
Μπορεί κάποτε, κάποιο από αυτά τα παιδιά  να κάνει το ίδιο σε μία  άλλη πλατεία!!!
Γρηγόρη συγχαρητήρια,να είσαι πάντα δυνατός και να συνεχίσεις να «διδάσκεις» τα παιδάκια.

και όμως.......

και όμως με αυτό το όνομα και αυτό το επάγγελμα πούλησε το αυτοκίνητό του.

Ποιός ξέρει γιατί.;

 

Ατιμο μεσοπρόθεσμο!!!!!!

Το θαύμα της φύσης

Τήν περασμένη εβδομάδα ,ανοίγοντας μία πολύ παλιά κυψέλη βρήκα αυτό κολημένο στον πάτο τις.

Δέν κατάλαβα με την πρώτη περί τίνος πρόκειται αλλά όταν το γύρισα από κάτω έμεινα έκθαμβος.
Είναι η «φωλιά » που φιάχνει η μάνα για να αναθρέψει άλλες «βασίλισσες» που θα συνεχίσουν και θα αυξήσουν τις οικογένειες,κάτι παρόμοιο με την σμηνουργία των μελισσιών μας.
Κοιτώνας για 6 μάνες

Θαυμάστε την αρχιτεκτονική τις .
Εσωτερικά υπάρχουν διάδρομοι για κάθε μία που οδηγούν όλες στην μία και μοναδική έξοδο.
Είναι φιαγμένη από χώμα και όχι από  ξύλο που φιάχνουν τίς άλλες φωλιές .
Αραγε πόσες χιλιάδες πτήσεις πρέπει να κάνει για να μεταφέρει σπυρί σπυρί  τόσο χώμα και να την πλάσει.
Συγκρίνοντας το μέγεθός τις με την κατασκευή τις θα μπορούσες να την παρομοιάσεις με έναν άνθρωπο που φιάχνει μόνος του ένα  τριόροφο σπίτι.
Οταν τα βλέπεις αυτά κοιτάς ψηλά και λές:

-Τα πάντα έν σοφία εποίησες !!!

Καλώς ήρθατε !!

Την περασμένη τετάρτη ένας φίλος που δέν μπορεί να συνεχίσει την μελισσοκομία με πήρε στο τηλέφωνο και μου λέει.
-Φύγαμε για το χωριό τώρα.Με ειδοποίησαν ότι ένα μεγάλο μελίσσι έχει «πιάσει»  σε μία μικρή πλατεία.
Πήρα τα σχετικά και φύγαμε για Θεσπιές.
Το μελίσσι μαζεύτηκε  κανονικά και σήμερα είναι πάνω σε 7 πλαίσια με την μαμά να έχει αρχίσει την γέννα  «κατά ριπάς»
Ηθελε όμως να πάμε και στην παράγγα που έχει στα κτήματα με τα σιτάρια και μεταξύ των άλλων να δούμε και ένα άλλο που είχε μπεί σε μία παλαιά κυψέλη πρίν μία εβδομάδα.
Εγινε έλεγχος και όλα είταν καλά.
-Ελα τώρα να σου κόψω μιά τσάντα κουκιά για το σπίτι λέει.
Δίπλα στα κουκιά υπήρχαν παληές κυψέλες «ερείπια»
Κοιτάζω και βλέπω κίνηση.Οπ,κάτι γίνεται.
Τελικά άλλα τρία μεγάλα γονίδια είχαν μπεί μέσα στις κυψέλες και είχαν χτίσει και από 3 μεγάλες γλώσσες.
-Αυτά είναι δικά σου μου λέει.Εγώ τελείωσα.
Ετοίμασα λοιπόν 4  8ράκια και αύριο πάλι στις Θεσπιές γιατί με τα κουτιά που είταν μέσα
δέν γινόταν μεταφορά.
Επειδή το σκεπτόμουν ,πώς και τόσα μελίσσια  τον «επιλέγουν» για επίσκεψη (και πέρυσι ήρθαν πολλά) κατέληξα στο ότι η περιοχή είναι κάμπος τεράστιος ,χωρίς δέντρα, παρά μόνο σιτάρι και άλλες καλλιέργειες ,δέν βρίσκουν πού να πιάσουν  και η παράγγα τα έλκει σαν το μόνο πράμα που φαίνεται κάπως υψηλό.
Ετσι οι παληές κυψέλες ίσως είναι η μόνη λύση που τους φαίνεται καλή και μπαίνουν μέσα.
Οπως και να έχει το πράμα εμείς θα τα καλοδεχόμαστε  και θα τα περιμένουμε και του χρόνου
Πάντα ευπρόσδεκτα !!!