Αναζήτηση σε αυτό το ιστολόγιο

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Ψυχραιμία

Παρακολουθώ με προσοχή αυτές τις μέρες τα όσα λέγονται και γράφονται από φίλους μελισσοκόμους σχετικά με την συμμετοχή η όχι κάποιων σε συλλόγους  και άν μπορεί η όχι να κάνει υποδείξεις κάποιος που δεν είναι μέλος σε σύλλογο.
Επειδή με αφορά και εμένα σαν μελοσσοκόμο θέλω να πώ κάποιες σκέψεις μου.
Ναί. Πρέπει να γραφτείς σε κάποιον σύλλογο.Αλλά......
Εγώ μένω Αθήνα και τα μελίσσια είναι στην Μάνη.Που πρέπει να γραφτώ?
Εχει η Μάνη στην περιοχή μου σύλλογο? Μπορώ να συμμετέχω σε αυτόν  όπως επιβάλλεται? Ο χρόνος που χρειάζεται για αυτή την δραστηριότητα υπάρχει?
Οι περισσότεροι από εμάς είναι στην κατηγορία που περιέγραψα.
Τί πρέπει να κάνω?
Να κάνω εγγραφή κάπου,να λέει ο σύλλογος Αθήνας η Καλαμάτας ότι έχει Χ μέλη και σε συνεδρίαση να υπάρχουν μόνο 5 ?
Μήπως αυτή η αδυναμία μου από οτιδήποτε και άν προέρχεται μου αφαιρεί το δικαίωμα καλόπιστα να κριτικάρω κάποιες διοικήσεις?
Δέν είμαι βουλευτής ,όμως σαν πολίτης αυτού του κράτους έχω άποψη ,την εκφράζω και πολλές φορές την εκφράζω δυναμικά στο πεζοδρόμιο.
Γιατί δέν μπορώ να το κάνω για μελισσοκομικό σύλλογο?
Ας πάρουμε τα πράγματα από την άλλη πλευρά.
Κάποιοι σε κάποια στιγμή σκέφτονται να ιδρύσουν ένα σύλλογο.
Με το πάθος που τούς ωθεί να προσφέρουν το υλοποιούν.
Δέχομαι ότι το κάνουν για καλό. Οταν όμως μπλέξουν στα γρανάζια; του "συστήματος",όταν αρχίσουν οι συνελεύσεις να γίνονται με μόνο το μισό συμβούλιο και όταν ο χρόνος φέρει κόπωση,τότε αρχίζουν οι παραλήψεις και οι συμβιβασμοί.
"Ασε κάνουμε συγκέντρωση τόν άλλο μήνα,να είμαστε περισσότεροι".
Κόβουμε και μία πίττα στις αρχές του χρόνου και βλέπουμε."
Στο τέλος όλα αυτά "σβήνουν" το αρχικό πάθος και έρχεται η συγκαλυμμένη αδιαφορία.
Κάνεις κάτι για να έχεις λόγω ύπαρξης αλλά μέχρι εκεί.Εχεις γίνει "σύλλογος σφραγίδα".
Τότε φωνές από τους "απ'έξω" που είναι ξεκούραστοι είναι πολύ χρήσημες έως απαραίτητες.
Ταράζουν το τέλμα,δημιουργούν κόντρες αλλά τελικά αφυπνίζουν.
Αυτό είναι και το ζητούμενο.
Αυτό είναι ένα σύνηθες σενάριο το οποίο έχω βιώσει πολλές φορές.
Υπάρχει όμως και το εξής.
Δύο μυαλά σκεφτονται καλύτερα από ένα και δέκα καλύτερα από πέντε.Οσοι διοικούν ένα σύλλογο είναι άνθρωποι της καθημερινότητας με ορισμένες δυνατότητες.
Οι "ανησυχίες " των απ'έξω τους βοηθούν.Οι προτάσεις τους μπορεί να δείξουν νέο δρόμο.Πάντα όμως υπο την προυπόθεση να είναι καλόπροαίρετες και άν θέλεται οι "απ'έξω " πολλές φορές προσφέρουν περισσότερα παρά άν είταν "μέσα".

6 σχόλια:

Exagono είπε...

Δημητρη,Σπυρο κατ αρχας ηρεμια,δε χρειαζεται να βγαινουν μαχαιρια ειδικα απο ανθρωπους που χειριζονται απταιστα την Ελληνικη γλωσσα,αρα μπορουν να βρουν κοινο κωδικα επικοινωνιας.
Θα μου επιτρεψετε να πω και εγω τη γνωμη μου,αν και ερασιτεχνης μελισσοκομος.
Το ολο θεμα εχει να κανει με τη γνωστη Ελληνικη παθογενεια.
Ολοι ξερουμε την κατασταση που επικρατει στο Δημοσιο,τους δημους μοιραια και στους οργανισμους.Γιατι λοιπον η ΟΜΣΕ και η καθε ΟΜΣΕ να διαφερει.
Απο τον Οκτωβρη του 2008 που εγω και επισημα εγινα μελισσοκομος και πληρωσα την συνδρομη μου στο συλογο Θεσσαλονικης,ουδεποτε ελαβα καποια επιστολη,καποια προσκληση,ενα χρονια πολλα βρε αδελφε που να δικαιολογουν τα χρηματα που δινουμε.Ερωτηση γιατι πληρωνουμε τον καθε μελισσοκομικο συνδεσμο?
Το ιδιο συμβαινει με το επιμελητηριο,που υποχρεωτικα πληρωνω καθε χρονο 65 ευρω χωρις να μου προσφερει τιποτα.
Ερωτηση 2η.
Γιατι πληρωνουμε το επιμελητηριο?
Η μονη απαντηση που μπορω να δωσω σχετιζεται με την τριτη παραγραφο μου.
Για να βολεψουν τους κωλους τους αυτοι που διοικουν αυτους τους οργανισμους.
Να κανουν τα ταξιδακια τους δηθεν για το καλο μας,αλλα χωρις να μας ενημερωνουν για το αποτελεσμα του ταξιδιου.
Για να εχουν ενα τιτλο που τους ανοιγει πορτες σε ολους τους τομεις,κοματικους,κοινωνικους,προσωπικους.
Οσο για το γιατι δε συμμετεχουμε ολοι πιο ενεργα.
Σπυρακο θα βρεις κλειστες πορτες.
Αυτοι που ειναι γατζωμενοι σαυτους τους μηχανισμους και που οριονται να ερθουν νεοι ανθρωποι να μπουν στη θεση τους,αυτοι οι ιδιοι θα σου την φορεσουν,προκειμενου να κρατησουν τη θεσουλα τους.
Μακρυα λοιπον απο αυτους που καταστεψαν τη χωρα μας βαζοντας το εγω πιο πανω απο το εμεις.

Φώτης Λαουτάρης είπε...

Φόρη αυτό ακριβώς λέω και εγώ

markos aliprantis είπε...

Ωραία.Θα συμφωνήσω και με τους δυό σας.Τί πρέπει να γίνει;να διαλυθεί η ΟΜΣΕ;.Φορη στην ΟΜΣΕ πάνε και κάνουν συνελεύσεις και εκλογές αυτοί που μας αντιπροσωπεύουν σαν σύλλογο δλδ μέλη από το εκάστοτε Δ.Σ του συλλόγου.Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ΟΜΣΕ και το επιμελητήριο.Στην πρώτη αν θέλεις συμμετέχεις ενώ στην δεύτερη είσαι υποχρεωμένος να γραφτείς.Βάση του καταστατικού του συλλόγων πρέπει να ενημερώνεσαι για τις γ.συνελεύσεις που κάνει ο σύλλογος και να συμμετέχεις σε αυτές ο δέ σύλλογος είναι υποχρεωμένος να ενημερώνει το πότε και το πού θα γίνουν και μάλιστα πρέπει να ορίζει και το θέμα συζήτησης.Δεν είναι όλα τέλεια όπως και πουθενά αλλά πιστεύω και έτσι είναι αλλιώς θα ακουστεί ένας σύλλογος με 500 μέλη και αλλιώς μιά Ομοσπονδία συλλόγων που αντιπροσωπεύει 10.000 μέλη.Στον δικό μου σύλλογο είμαστε 45 μέλη τίνα πούμε σε υπουργεία και να μας ακούσουν!!,εξ' άλλου δεν υπάρχουν και τα απαιτούμενα κονδύλια για να κάνουμε διάφορες προσφυγές ή δικαστικούς αγώνες με ιδιώτες(μηνύσεις ιδιωτών κατά μελισσοκόμων κυρίως για τις τοποθετήσεις των μελισσοσμηνών)ενώ η ΟΜΣΕ έχοντας αρκετά κονδύλια για αυτή την δουλιά μας καλύπτει όπως έχει δηλώσει.Το μεγάλο κακό είναι οτι σε όσους συλλόγους συμμετείχα Όλοι μα όλοι ήταν κομματικά ελεγμένοι και αυτό είναι που πράγματι πρέπει να αλλάξει(που δεν το νομίζω).Για πολλά χρόνια ήμουν αντιπρόσωπος των εργαζομένων στον ΟΤΕ του νομού Κυκλάδων τα ίδια ήμουν αντιπρόεδρος στην ΠΕΤ.ΟΤΕ Κυκλάδων τα ίδια,μέχρι και στον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του λυκείου Πάρου τα ίδια,στον Κυνηγ.σύλλογο Πάρου τα ίδια βαρέθηκα!!!!!!!!!!

Κώστας Ελευθεριου είπε...

Φώτη νομίζω πως είπες την καλύτερη κουβέντα επί του θέματος.

Θεοδόσης Κατσαρός είπε...

Θυμάμαι το παράδειγμα του πατέρα που έλεγε στα παιδιά του και τα συμβούλευε να είναι μονιασμένα και πως μόνο τότε δεν πρόκειται κανένας να τα πειράξει. Αυτό με τις βέργες που πως μια σπάει εύκολα δύο δυσκολότερα πολλές μαζί δεν σπάνε, και αναλογίζομαι .Ενωμένοι και μείς θα πετύχουμε πολλά ένας ένας τίποτα. Μια φωνή είναι σταγόνα στον ωκεανό, πολλές φωνές είναι χείμαρρος ,οι χείμαρροι ποταμός ,οι ποταμοί θάλασσα. Ο μεμονωμένος μελισσοκόμος όσο και να φωνάζει ποιος να τον ακούσει και να τον πιστέψει και να τον υπολογίσει? Το σύλλογο , τον συνεταιρισμό όμως θα τον υπολογίσουν θα τον πιστέψουν θα το ακούσουν πόσο μάλλον τους συλλόγους την ΟΜΣΕ.
Για μένα δεν υπάρχει δικαιολογία να είμαι επαγγελματίας η να ασχολούμαι επαγγελματικά και να μην ανήκω σε σύλλογο και να προσπαθώ να τα βγάλω πέρα μόνος μου. Ούτε το διανοούμαι. Αν τώρα κάνω το χαβαλέ μου με 10-20 -50 μελισσάκια το πράμα αλλάζει. Και σε αυτή την περίπτωση όμως υπάρχει λύση.
Δεν νομίζω κάποιος μη μέλος συλλόγου – συνεταιρισμού να ζήτησε βοήθεια και να μην τον άκουσαν γιατί δεν ανήκε πουθενά σε κανένα σύλλογο ? Ακόμα και η ΟΜΣΕ απ ότι διαβάζω.
Αλλά για φανταστείτε τι θα γίνει αν απ τις τόσες χιλιάδες που είμαστε ο καθένας μας να θέτει το πρόβλημα του [γιατί μη μου πείτε ο καθένας μας έχει το προβληματάκι του ] κατ ευθείαν στην ΟΜΣΕ. Για φανταστείτε πόσοι άλλοι θα θέσουν το ίδιο με μας πρόβλημα? Πρόβλημα που έχει δρομολογηθεί και εμείς δεν είμαστε ενήμεροι? Πρόβλημα για το οποίο γίνονται η έγιναν ενέργειες και μείς δεν γνωρίζουμε?
Συνάδελφοι ας αφήσουμε τα ΕΓΩ και ας μονιάσουμε για να παλέψουμε τα δίκαια μας που είναι πολλά αλλά σαν σύνολο και όχι σαν ελεύθεροι σκοπευτές.

Να συνεργαστούμε , συλλογικά & με κανόνες. [αυτό το είπε ο Σπύρος]
Καλημέρα σας.

melissokomia kritis είπε...

Συνάδελφοι τά προβλήματα τού κλάδου μας είναι αρκετά.Θέλω να πιστεύω οτι η ΟΜΣΕ κάνει οτι είναι δυνατό αυτούς τούς δύσκολους καιρούς.Και με αφήνει παντελώς αδιάφορο πού είναι η έδρα τής. Οποιος εχει ορεξη για δουλειά μπορεί να προσφέρει ανεξαρτήτως γεωγραφηκού διαμερίσματος που βρίσκεται